Ήταν κάπου στο 1985, όταν για πρώτη φορά έπιασα στα χέρια μου μια φωτογραφική μηχανή! Δεν θυμάμαι τη μάρκα, ίσως να ήταν Panasonic, θυμάμαι όμως ότι ήταν μαύρη, σε σχήμα κασετίνας και βέβαια για να δουλέψει έπρεπε να έχει μέσα φιλμ. Όπως καταλαβαίνετε τα χρόνια δύσκολα τότε οικονομικά, δεν ήταν εύκολο να αγοράζεις συνέχεια φιλμ κι έτσι έκανα τις πρώτες φωτογραφικές μου προσπάθειες «στοχεύοντας, οπλίζοντας και κάνοντας κλικ»...κι ας μην είχε μέσα φιλμ. Παιδί τότε, μικρή λεπτομέρεια το γεγονός ότι απλά έβλεπα μέσα από το σκόπευτρο και δεν έβλεπα ξανά τη δημιουργία μου.
Τα χρόνια πέρασαν, οι φωτογραφικές μηχανές στο σπίτι αλλάξανε κάμποσες φορές, το ασπρόμαυρο έφυγε, το έγχρωμο ήρθε και φτάσαμε στην εφηβεία. Η πρώτη μου φωτογραφική μηχανή ήταν γεγονός....και ήταν δική μου. Τα πρώτα ταξίδια, οι πρώτες αναμνήσεις, τα πρώτα κλικ με φίλους και συντρόφους, οι πρώτες εκτυπώσεις στην Εμμανουήλ Μπενάκη. Και ήρθε η ψηφιακή εποχή...μία Olympus...μικρή σε μέγεθος, εύκολη στη μεταφορά και με ένα zoom απίστευτο για την εποχή εκείνη.
Στα διάφορα events ήμουν πάντα μπροστά μπροστά για να αποθανατίζω τις στιγμές. "Ο Γιώργος να μας τραβήξει μια φωτογραφία. Ξέρει εκείνος". Ένας από τους λόγους που δεν έχω και πολλές φωτογραφίες με εμένα μέσα, ένας όμως λόγος που έχω στις φωτογραφίες μου, όλους αυτούς που πέρασαν από τη ζωή μου, που τους αγάπησα, που με αγάπησαν και που με δέχτηκαν για αυτό που είμαι.
Σεπτέμβρης του 2010 και η πρώτη μου Nikon Dslr είναι γεγονός. Ανέβηκα επίπεδο σκεφτόμουν. Στην πραγματικότητα δεν ήξερα τίποτα. Απλά μου άρεσε να βγάζω φωτογραφίες. Είχε έρθει η ώρα να κάνω κάποια μαθήματα. Μια προσφορά στο Internet ήταν η αφορμή. Δευτέρα - Τετάρτη μετά τη δουλειά, projects στο δρόμο, στο σπίτι, στην εξοχή, μόνος ή με παρέα. Δύσκολη η καλογερική!
Ήμουν όμως τυχερός! Είχα καλούς δασκάλους, εξαίρετους συμμαθητές, μία καταπληκτική σύντροφο να με περιμένει καρτερικά στις βόλτες ή στα ταξίδια, για να φωτογραφίσω το "θέμα" και να συνεχίσουμε τον περίπατο ή ακόμη χειρότερα, να είναι "στημένη" σε μία πόζα για ώρες, γιατί έπρεπε να πάω τη "δουλειά" μου στις σχολές. Α και κάτι ακόμα...απέκτησα καινούργιους φίλους! Η αγάπη για τη φωτογραφία μας ένωσε. Τελειώσαμε το πρώτο σεμινάριο, κάναμε το δεύτερο, το τρίτο και κάπως έτσι συνεχίζαμε. Τώρα μας έχουν μείνει οι ταβέρνες, ωραίο πράγμα το φαγητό και το κρασί με καλούς φίλους!
Η τεχνολογία στα κινητά εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς και οι πρώτες απόπειρες για μια τέλεια φωτογραφία από το κινητό έχει προσελκύσει νέους λάτρεις της φωτογραφίας. Οι εποχές αλλάζουν, αλλά το σημαντικό είναι ότι πλέον είμαστε περισσότεροι. Στη σελίδα αυτή, υπάρχουν λήψεις από διάφορες στιγμές σε όλα αυτά τα χρόνια. Εννοείται ότι απλά είναι ένα χόμπι. Δεν ένιωσα ποτέ, τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο. Βλέπω καθημερινά εκπληκτικές λήψεις στο διαδίκτυο και στα social media και δεν "φτουρώ μπροστά τους τίποτα". Ήθελα όμως να δημοσιοποιήσω την προσπάθειά μου και το site αυτό, δεν είναι τίποτε άλλο από αυτή η επιθυμία!
Ήμουν, είμαι και θα συνεχίσω να είμαι, αυτό που ήμουν πάντα. Ένας "νέος" κι ας έφτασα 40, που έχω για χόμπι τη φωτογραφία. Κι ας μην έχω πλέον χρόνο για κλικ στις στιγμές. Η αγάπη δεν τελειώνει κι αυτό είναι το ωραίο. Στην πρώτη ευκαιρία, στο δρόμο για τη δουλειά, στον αυριανό περίπατο, στο επόμενο ταξίδι...θα είμαι εκεί για να φωτογραφίσω!!!
Γιώργος Παπαδόπουλος
Αθήνα 2020 Click to Portfolio
Τα χρόνια πέρασαν, οι φωτογραφικές μηχανές στο σπίτι αλλάξανε κάμποσες φορές, το ασπρόμαυρο έφυγε, το έγχρωμο ήρθε και φτάσαμε στην εφηβεία. Η πρώτη μου φωτογραφική μηχανή ήταν γεγονός....και ήταν δική μου. Τα πρώτα ταξίδια, οι πρώτες αναμνήσεις, τα πρώτα κλικ με φίλους και συντρόφους, οι πρώτες εκτυπώσεις στην Εμμανουήλ Μπενάκη. Και ήρθε η ψηφιακή εποχή...μία Olympus...μικρή σε μέγεθος, εύκολη στη μεταφορά και με ένα zoom απίστευτο για την εποχή εκείνη.
Στα διάφορα events ήμουν πάντα μπροστά μπροστά για να αποθανατίζω τις στιγμές. "Ο Γιώργος να μας τραβήξει μια φωτογραφία. Ξέρει εκείνος". Ένας από τους λόγους που δεν έχω και πολλές φωτογραφίες με εμένα μέσα, ένας όμως λόγος που έχω στις φωτογραφίες μου, όλους αυτούς που πέρασαν από τη ζωή μου, που τους αγάπησα, που με αγάπησαν και που με δέχτηκαν για αυτό που είμαι.
Σεπτέμβρης του 2010 και η πρώτη μου Nikon Dslr είναι γεγονός. Ανέβηκα επίπεδο σκεφτόμουν. Στην πραγματικότητα δεν ήξερα τίποτα. Απλά μου άρεσε να βγάζω φωτογραφίες. Είχε έρθει η ώρα να κάνω κάποια μαθήματα. Μια προσφορά στο Internet ήταν η αφορμή. Δευτέρα - Τετάρτη μετά τη δουλειά, projects στο δρόμο, στο σπίτι, στην εξοχή, μόνος ή με παρέα. Δύσκολη η καλογερική!
Ήμουν όμως τυχερός! Είχα καλούς δασκάλους, εξαίρετους συμμαθητές, μία καταπληκτική σύντροφο να με περιμένει καρτερικά στις βόλτες ή στα ταξίδια, για να φωτογραφίσω το "θέμα" και να συνεχίσουμε τον περίπατο ή ακόμη χειρότερα, να είναι "στημένη" σε μία πόζα για ώρες, γιατί έπρεπε να πάω τη "δουλειά" μου στις σχολές. Α και κάτι ακόμα...απέκτησα καινούργιους φίλους! Η αγάπη για τη φωτογραφία μας ένωσε. Τελειώσαμε το πρώτο σεμινάριο, κάναμε το δεύτερο, το τρίτο και κάπως έτσι συνεχίζαμε. Τώρα μας έχουν μείνει οι ταβέρνες, ωραίο πράγμα το φαγητό και το κρασί με καλούς φίλους!
Η τεχνολογία στα κινητά εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς και οι πρώτες απόπειρες για μια τέλεια φωτογραφία από το κινητό έχει προσελκύσει νέους λάτρεις της φωτογραφίας. Οι εποχές αλλάζουν, αλλά το σημαντικό είναι ότι πλέον είμαστε περισσότεροι. Στη σελίδα αυτή, υπάρχουν λήψεις από διάφορες στιγμές σε όλα αυτά τα χρόνια. Εννοείται ότι απλά είναι ένα χόμπι. Δεν ένιωσα ποτέ, τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο. Βλέπω καθημερινά εκπληκτικές λήψεις στο διαδίκτυο και στα social media και δεν "φτουρώ μπροστά τους τίποτα". Ήθελα όμως να δημοσιοποιήσω την προσπάθειά μου και το site αυτό, δεν είναι τίποτε άλλο από αυτή η επιθυμία!
Ήμουν, είμαι και θα συνεχίσω να είμαι, αυτό που ήμουν πάντα. Ένας "νέος" κι ας έφτασα 40, που έχω για χόμπι τη φωτογραφία. Κι ας μην έχω πλέον χρόνο για κλικ στις στιγμές. Η αγάπη δεν τελειώνει κι αυτό είναι το ωραίο. Στην πρώτη ευκαιρία, στο δρόμο για τη δουλειά, στον αυριανό περίπατο, στο επόμενο ταξίδι...θα είμαι εκεί για να φωτογραφίσω!!!
Γιώργος Παπαδόπουλος
Αθήνα 2020 Click to Portfolio